Loredana Cattaneo

”Mogłabym przysiąc, że to nie jest moje pierwsze wcielenie. Że było ich przed tym narodzeniem ze dwa tuziny. Mogłabym przysiąc, że przychodząc na świat byłam świadoma wszystkiego co się dzieje. Że posiadałam pamięć minionych żyć i wiedzę pochodzącą z dawnych doświadczeń. A może to tylko złudzenie jak miliony innych, którymi karmi nas umysł pragnący wszechwiedzy?

Mam 35 lat i jestem urodzonym magiem. Żyłam pośród ludzi udając kogoś zupełnie zwyczajnego, ale nie można tak długo udawać. Udawałam przed rodzicami. Udawałam przed nauczycielami i przed przyjaciółmi. Nigdy nie nawiązałam żadnej prawdziwej i namacalnej relacji. Wszystko było iluzją. Wygodną iluzją, ale. Właśnie, to jedno małe, nieszczęsne "ale". Ale w pewnym momencie przestało mi to wystarczać.”

Urodzona w 1982 roku, 2 lipca w Luciferum, gdzie nie mieszkała długo. Bękart. Tak to się kiedyś nazywało. I przy okazji - morderczyni matki, która zmarła zaraz po porodzie. Okoliczności były dość niejasne, albo tylko jej to dość mętnie tłumaczono. "Ojciec" wyjechał z miasteczka zabierając ją ze sobą, gdy skończyła roczek. Nie przypuszczał, że zabiera ze sobą "kukułcze jajo". A jednak zawsze coś w jej spojrzeniu potrafiło przyprawić go o ciarki. Nie wiedział co to było i miał się nigdy nie dowiedzieć, bo intuicja podpowiadała jej, że są pewne sekrety, które nie powinny nigdy ujrzeć światła dziennego. Że nie każdy może być świadkiem skrywanych przez nią tajemnic. W życiu nie było kolorowo. Może stąd jej szorstkie i nieco opryskliwe usposobienie. Nie zniechęca to jednak ludzi. Magia, która w niej znalazła swoje siedlisko potrafi zjednywać ludzi. A może to coś zupełnie innego?
Od najmłodszych lat większość czasu spędzała tylko z "ojcem". Wspólnie zajmowali się domem. Nie tylko sprzątaniem czy gotowaniem, ale także drobnymi naprawami, niewielkimi remontami i szukaniem nowych rozwiązań i usprawnień. Potem zamykała się w swoim pokoju na całe godziny pod pretekstem nauki i poza tym, co było wymagane w szkole rozwijała swój naturalny dar. Przychodziło jej to powoli, musiała poszukiwać na własną rękę, bo nie było nikogo, kto by jej to rozjaśnił. Być może przez to nie wyrobiła w sobie zbytnio towarzyskiej natury. Jest natomiast typem czarnowidza, który nie poprawi nikomu humoru, nie podniesie na duchu. Potrafi zrobić wręcz coś odwrotnego.
Gdy skończyła 31 lat coś zaczęło się w jej życiu zmieniać. Zaczęło ją ciągnąć do Luciferum. Odnalazła tam swój skrawek radości, której zawsze jej brakowało. Trafiła na mentora, który pomógł jej rozwijać talenty i wrodzone predyspozycje. Mężczyzna wyruszył w podróż, na czas trwania której powierzył jej pod opiekę swój sklep zielarski. Skupiona na swojej pracy - tej bardziej oficjalnej i nudnej oraz na “pobocznym” zajęciu sprawia wrażenie zapracowanej. Mimo tego jest w stanie wygospodarować trochę czasu na dobrą zabawę. Pomimo wszystko potrafi się bawić i czerpać z życia. Nawet jeśli nie sprawia takiego wrażenia.